ὥσπερ πελεκὰν...

“Ὥσπερ πελεκάν,

τετρωμένος τὴν πλευρὰν Σου Λόγε,

Σοὺς θανόντας παῖδας ἐζώωσας,

ἐπιστάξας ζωτικοὺς αὐτοῖς κρουνούς.”

(από τα εγκώμια της Μ.Παρασκευής)

Ο αρχαίος μύθος του πελεκάνου που ο ίδιος πεθαίνει για να δώσει το ζωογόνο αίμα του στους νεοσσούς του, προκειμένου αυτοί να σωθούν, προσλαμβάνεται από την Εκκλησία από τα πρώτα κιόλας χρόνια ως αλληγορία του Ιησού Χριστού και του σωτηρίου Πάθους.
Ο αλληγορικός εικονογραφικός τύπος του Χριστού γρήγορα έπαψε να χρησιμοποιείται στην Ανατολή, όμως επιβίωσε στην Δύση, συνήθως όμως ως απλή αναφορά στον μύθο. 

Εδώ επιχειρείται μια πρόταση για επανα-υιοθέτηση του συγκεκριμένου αλληγορικού τύπου στους χώρους λατρείας.