(Света Злата)
Γόνος πολύτεκνης και πάμφτωχης χριστιανικής οικογένειας, ζούσε σε ένα χωριό της Αλμωπίας. Η φυσική της ομορφιά προκάλεσε την έλξη ενός Τούρκου προύχοντα, που την απήγαγε, προκειμένου να την κάνει γυναίκα του. Εννοείται πως της ζητήθηκε να αλλαξοπιστήσει. Όμως η αγία αρνιόνταν σταθερά, λέγοντας ότι αποφάσισε να μείνει δοσμένη στον Ένα Ηγαπημένο Νυμφίο. Η άρνησή της αυτή δεν κάμφθηκε, και τελικά οδήγησε στην οργή του Τούρκου, και στο φρικτό της μαρτύριο. Ήταν το έτος 1795.
Λίγο καιρό αργότερα το συναξάρι της αγίας έτυχε να καταγραφεί από τον Νικόδημο τον Αγιορείτη, από διήγηση αυτόπτου μάρτυρος, και έτσι σώζεται το όνομα και η ιστορία της. Όμως πλείστοι λοιποί Χριστιανοί εμαρτύρισαν εκείνη την περίοδο, δίχως να διασωθεί η επωνυμία τους.
Η Αγία Χρυσή έμεινε νύμφη πιστή άχρι θανάτου στον εκλεκτό της καρδιάς της, και γιαυτό θεώρησα σωστό να σημειωθεί αυτό παριστάνοντάς την με παραδοσιακή νυφιάτικη περιβολή, στην ταπεινότερη εκδοχή της. Δεν αντιγράφηκε πιστά κάποια συγκεκριμένη, ωστόσο η εικόνα βασίστηκε στην τυπική νυφική φορεσιά από το χωριό Ανταρτικό Φλωρίνης.
Η μνήμη της τιμάται στις 13 Οκτωβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου